Op de Vetipak-locatie in Zeewolde werken we al jaren succesvol samen met Bakker Logistiek, onderdeel van de STEF group. Ook voor Dynamic Products Factory, ontwikkelaar van creatieve producten voor de retailsector. Zo zorgden we dat ontelbaar veel feestartikelen in 3.300 displays naar een bekende Duitse winkelketen gingen. Samen hebben we D.P. Factory echt ontzorgd.
Techniek versus mensenwerk
“Waar ben ik nóu terechtgekomen…” Rob van der Wijst kijkt om zich heen in de productiehal, een compacte ruimte met drie machines. Of nou ja, twee en een halve machine, want de flowpacker waaraan hij zijn handen vuil mag maken, werkt niet goed én ligt ook nog eens grotendeels uit elkaar. ‘Hij geeft regelmatig storing en wij hebben alvast wat dingen onderzocht’, hadden Arno en Hans hem even daarvoor verteld. Maar dat ze de halve machine gestript hadden - dát hadden ze er niet bij gezegd.
Maar goed, Rob gaat aan de slag. Met zijn 21 jaar en een vers MTS-diploma op zak is hij medio 1997 de eerste monteur op de Vetipak-loonlijst. Op internet zoekt (en vindt) hij een handleiding voor de Omori SJ 500 van Chinese makelij. Terwijl Arno zich op kantoor buigt over papierwerk en Hans een nieuwe sigaar opsteekt, verzamelt Rob de sensoren en andere machineonderdelen die de beide pioniers keurig over de vloer hadden verspreid.
Gelukkig blijkt de machine niet defect en zijn de storingsmeldingen verklaarbaar, mede dankzij de informatie uit de online handleidingen. Rob bouwt de machine terug naar de oorspronkelijke staat, zorgt voor de juiste instellingen en doet verslag aan Hans en Arno. De eerste klus in dienst van Vetipak is geklaard!
“Die machine herinner ik me nog goed”, vertelt Rob (46), die vandaag de dag de Technische Dienst aanstuurt. “Het was geen gemakkelijke, maar als je je erin verdiepte, ontdekte je dat ‘ie bijna alles kon: de invoersnelheid van producten bepalen, digitaal de steek van de invoerketting instellen… Veel opties ontdekten we pas jaren later, zoals de ‘no product, no bag’-functie: als de sensor een folie zonder inhoud constateerde, stopte hij met draaien. Al met al een uitstekende machine, die we nog vele jaren in gebruik hebben gehad.”
Pionieren
Rob denkt met plezier terug aan zijn eerste klus. “Het geeft aan hoe anders het er vroeger aan toe ging, hoe we omgingen met techniek. Arno en Hans waren regelrechte technische pioniers, ze probeerden van alles. Zo kochten ze op een dag een Twin-UVA, een verticale transwrapmachine, een vrij eenvoudig machine om pillowzakken mee af te vullen. ‘Maar’, dachten ze, ‘als we die machine nou eens splitsen en er aparte besturingen op bouwen, dan kunnen we twee verschillende zakmaten verwerken, in plaats van één’. En dus deden ze dat. Met succes trouwens, want deze machine draait nog steeds. Het is zo’n beetje de voorloper van de hedendaagse transwraps.”
“Arno en Hans waren regelrechte technische
pioniers, ze probeerden van alles”
Zichtbaar plezier
Met zichtbaar plezier haalt Rob verdere herinneringen op, en maakt hij vergelijkingen tussen de techniek van nu en die van toen. “We verpakten op een dag hondenkluiven. Maar… die moesten een kaasgeur meekrijgen. We hebben de lijn voorzien van een verfroller met kaasaromavloeistof, die over alle kluiven streek voordat ze in de flowpacks belandden. Een goed voorbeeld van een handeling waar we vroeger een handmatige oplossing voor bedachten, maar die vandaag de dag door robots gedaan wordt. Er is op het gebied van techniek veel veranderd.”
Dynamisch en uitdagend
Die technische vooruitgang maakt het vak na 25 jaar nog steeds dynamisch en uitdagend, stelt Rob. “Dat, in combinatie met de vrijheid die we als monteurs hebben. Wil iemand een uurtje eerder naar huis? Dan is dat nooit een probleem, want we weten van elkaar dat we er óók staan als het nodig is. Dat werkt heel goed. Natuurlijk is de werksfeer anders dan 25 jaar geleden, dat is logisch. Tegelijk is er altijd een zekere vorm van gemoedelijkheid gebleven. We begrijpen het belang van automatisering heel goed, maar het zijn toch nog echt altijd de mensen aan de lijn die de sfeer bepalen.”
“We begrijpen het belang van automatisering,
maar het zijn nog altijd de mensen die de sfeer bepalen”
Goede techneuten
Dat Vetipak zou uitgroeien tot het bedrijf dat het vandaag de dag is, had Rob niet direct verwacht. “Wel dat we succesvol zouden zijn, want je zag aan alles dat Arno en Hans goede techneuten waren die nergens ‘nee’ tegen zeiden. Maar toen we naar de Landweerstraat-Zuid verhuisden, was dat zó’n vooruitgang, dat ik had verwacht dat dat het eindstation zou zijn. En moet je nu eens kijken… En we zijn er nog steeds niet, ik denk dat het bedrijf gewoon verder groeit.”
Advertentie in de regionale krant na het openen van de 2e vestiging
Prettige afwisseling
Zelf zit Rob in ieder geval nog uitstekend op zijn plek. Zijn werkzaamheden zijn zelfs diverser dan vroeger, want naast het technische onderhoud verzorgt hij bijvoorbeeld ook onderhoudsplanningen en de inzet van zijn TD-collega’s. “Ik lig dus geen hele dagen meer onder de machines”, lacht hij. “Maar die afwisseling vind ik juist prettig. Natuurlijk heb ik in het verleden weleens om me heen gekeken, maar ik heb altijd gezegd: plezier is het allerbelangrijkste. En dat heb ik hier nog steeds.”