“Ik kreeg al gauw in de gaten dat het wel goed zat”

“Ik heb iets met data”, lacht Ben Kleisterlee. De voormalig inkoper weet nog precies hoe lang hij namens Mars samenwerkte met Vetipak: van 20 januari 2003 tot en met 26 maart 2014. “Op die laatste dag ging ik met pensioen. Al had ik nog veel plezier in mijn werk, onder andere dankzij de samenwerking met Vetipak.”

Ben was bij Mars verantwoordelijk voor de inkoop van co-packing. “Of, zoals ze het bij Mars noemden: Strategic Sourcing Manager. Ik onderhield contact met bedrijven door heel Europa die voor ons inpakten. Toen ik net begon, werkten we al samen met Vetipak. Ik herinner me nog goed dat mijn voorgangster me bij Arno introduceerde. Mijn eerste indruk van Arno: een open, toegankelijke kerel én een geboren techneut. En toen ik rondkeek in de fabriek, kreeg ik al gauw in de gaten dat het wel goed zat, dat ze ‘daar in Oss’ doordacht te werk gingen.”

Nauwkeurig werken

Dat Vetipak in 2003 nog tamelijk bescheiden was qua omvang, deerde Ben niet. “Hoe groot of klein je bent heeft mij nooit uitgemaakt. Het gaat erom dat je goed werk levert. In ons geval betekende dat: werken volgens onze hygiëne- en veiligheidsregels, en dat zo goedkoop mogelijk. Dat deden ze bij Vetipak. Ze werken nauwkeurig en de inzet en betrokkenheid van de mensen is groot.”

Op en neer naar Duitsland

Ben herinnert zich een tendertraject waarin Vetipak het opnam tegen co-packers uit Tsjechië en Frankrijk. Een glimlach verschijnt als hij terugdenkt aan die bewuste dag. “Je zag toen heel mooi wat een normale jongens Arno en Johan, de toenmalige bedrijfsleider, waren. De tender was in Viersen, Duitsland. Arno en Johan wilden zeker weten dat ze op de bewuste dag goed zouden rijden en op tijd zouden komen, dus gingen ze een dag van tevoren ‘proefrijden’. Dure tijd, maar ze namen het zekere voor het onzekere.”

Altijd een plan

De tenderopdracht: bedenk een manier om Mars-champagneflessen zo efficiënt mogelijk te vullen met ‘miniatures’. Ben: “Dat deden we tot op dat moment in Tsjechië, waar tientallen medewerkers aan de productielijn stonden. Dat moest beter kunnen, vonden we. Wat Vetipak vóór had op de anderen? Dat ze in oplossingen dachten. En Arno hééft door zijn technische achtergrond ook altijd een plan. Hij is naar Italië gereden om een machine te kopen die de champagneflessen met veel minder mankracht vulde. Uiteindelijk hadden we nog maar een handjevol mensen nodig.”

Altijd gelijkwaardig

Bleef over: de afstand tussen Oss en Veghel. Ben was er als de kippen bij toen Vetipak nadacht over een nieuwe fabriek. ‘Zou je die niet in Veghel bouwen?’, was zijn retorische vraag. En zo geschiedde. Anno 2022 werken Mars en Vetipak nog steeds intensief samen: inmiddels al zo’n 25 jaar (Mars was een van de eerste klanten uit de Vetipak-historie). Het geheim van de relatie is, zo stelt Ben, de goede communicatie. “Arno was nooit ‘de directeur die het wel eens even zou vertellen’; hij is altijd gewoon gebleven. En andersom was ik niet de grote meneer van Mars, maar gewoon Ben. Dat was het fijne van de samenwerking met Vetipak: het was altijd samen, op gelijkwaardige basis dingen aanpakken.”

Tijd voor een ‘bekske koffie’

Inmiddels geniet Ben alweer zo’n acht jaar van zijn pensioen, maar hij bezoekt Vetipak nog geregeld. “Arno appt me af en toe: ‘Is het geen tijd voor een bekske koffie?’ Hetzelfde geldt voor Mark van der Burgt, met wie ik af en toe lunch. Het is leuk om bij te kletsen of een rondje te maken door de fabriek. Natuurlijk is er veel veranderd, zo zie ik bijvoorbeeld steeds meer robots en werken ze met andere, nieuwe verpakkingen. Toch herken ik sommige machines nog uit mijn tijd. Vetipak is onmiskenbaar groot geworden, groter dan ik aanvankelijk had verwacht. Tegelijk is de sfeer nog hetzelfde als vroeger: gemoedelijk en laagdrempelig. Wat mij betreft verandert dat nooit.”

Benieuwd naar de andere verhalen uit deze jubileumreeks? Lees ze hier!